Have an account?

Κυριακή 28 Μαρτίου 2010

Η ευτυχία του να μην είσαι Έλληνας

Μετά το διάγγελμα του πρωθυπουργού, αποδείχτηκε ξεκάθαρα, περίτρανα και ολόλαμπρα, πως εκείνοι που αγαπούν περισσότερο τους Έλληνες, είναι η Αλέκα Παπαρήγα και ο Αλέξης Τσίπρας.
Είναι οι μόνοι που δήλωσαν προκαταβολικά τις απουσίες τους από κάθε συναίνεση προς το πρόγραμμα της κυβέρνησης στην προσπάθεια, όχι να βγούμε από την κρίση, ποιος τη γαμεί την κρίση τώρα πια, στην προσπάθεια να επιβιώσουμε τις επόμενες δεκαετίες.

Η μαντάμ Παπαρήγα και ο μουσιού Τσίπρας, πιστεύουν ότι θα επιβιώσουμε με το μαγικό ραβδί.
Το οποίο, προς το παρόν βρίσκεται χωμένο στον κώλο τους και δεν το βλέπει κανείς.

Και ούτε πρόκειται να το δει κανείς, καθώς υπάρχουν σοβαρές ενδείξεις ότι στον κώλο τους δεν υπάρχει μαγικό ραβδί, αλλά το καλάμι που καβάλησαν επειδή έμειναν άπλυτοι ένα Σαββατοκύριακο διαβάζοντας Μαρξ.
Κάποιοι άλλοι που με το διάγγελμα απέδειξαν ότι αγαπούν περισσότερο τους Έλληνες, είναι τα ξερά δεξιόσκατα.
Αυτοί το έδειξαν κεκαλυμμένα, θα συναινέσουν δηλαδή, άμα και εφ΄ όσον.
Δεν γαμιόσαστε ρε;
Ούτε η χούντα δεν άδειασε έτσι τα ταμεία, δεν έδειξε τέτοια ανεπάρκεια διακυβέρνησης.
Κι αν η χούντα έστελνε ανθρώπους στα ξερονήσια, τις φυλακές και τον θάνατο, εσείς κάνατε κάτι χειρότερο.
Οδηγήσατε στα ξερονήσια και τον θάνατο, την αξιοπρέπεια και την ελπίδα όλων.
Τη μόνη μας περιουσία.
Με Παπαδόπουλο και με Σουφλιά ρε, να στροβιλίζονται στην πλάτη μας χορεύοντας τον Τσάμικο.

Πού είναι ένα γαμιοπλοίο να τους φορτώσουμε όλους πάνω;
Να γείρει λίγο η γη και να γλιστρήσουνε στο σύμπαν;



Αλλά πιο πολύ απ΄όλους, εμάς τους Έλληνες, μας αγαπούν εμείς οι 'Ελληνες.
Η μάζα, ο λαουτζίκος, ο κοσμάκης.




Εμείς που χτίζουμε το αυθαιρετάκι μας, κλέβουμε την εφορία, χώνουμε φακελάκι στην τσέπη του γιατρού, ζητάμε ρουσφέτια, και τα λοιπά γνωστά, μια και η λίστα είναι τεράστια και πασίγνωστη σε όλους τους Έλληνες, και αφορά τους άλλους Έλληνες.
Γιατί στην κεφάλα μας οι Έλληνες, είναι οι άλλοι.



Εμείς οι άλλοι λοιπόν, που δεν θέλουμε τους μετανάστες, αλλά τους πίνουμε το αίμα μέχρι να βγει η ψυχή τους, που κάναμε πουτάνες τις μισές αλλοδαπές, που σταυροκοπιόμαστε γαμοσταυρίζοντας τους Μουσουλμάνους, που γεμίσαμε τα υπόγεια με αμίλητα παιδάκια χωρίς μέλλον.




Εμείς οι απαίδευτοι, ακαλλιέργητοι, απάνθρωποι, που βασανίζουμε τα ζώα, πετάμε τα σκουπίδια μας παντού, γεμίζουμε τις μπάκες μας με λίπη, Μενεγάκηδες, και Λάτσιους, κλέβουμε στο ζύγι, στα μπετά, στα δανεικά, στα ρέστα, στα λίγα, στα πολλά.




Εμείς που συντηρούμε τράπεζες και πολυεθνικές, να 'χουμε να λέμε μας εκμεταλλεύονται, που δεχόμαστε δουλειά με μπλοκάκι αλλά έχουμε άποψη για τα ηλικιακά όρια συνταξιοδότησης, που δεν δίνουμε απόδειξη αλλά την απαιτούμε, εμείς που μπερδευόμαστε γλυκά στα είδωλα μας, αφού το δίκαιο του ενός, είναι το άδικο του άλλου.




Εμείς οι άλλοι και οι άλλοι εμείς, τα Ελληνάκια, τα Βαλκανάκια, τα μικρά τα σκουληκάκια, δεν έχουμε λόγο να ανησυχούμε για την οικονομική κρίση, ούτε για τα μέτρα της κυβέρνησης, της Ε.Ε και της εκμετάλλευσης μας από τα διεθνή αρπακτικά, ή τις ορέξεις της Μ. Βρεττανίας για το Ευρώ.




Εμείς είμαστε η κρίση και δεν υπάρχει μέτρο, ούτε λύση να μας βγάλει από αυτή.






Γιατί τελικά μαλάκες, δεν υπάρχει Έλληνας που να μας μισεί περισσότερο, από όσο εμείς τους εαυτούς μας.
Ούτε η Παπαρήγα, ούτε ο Τσίπρας, ο Σαμαράς ....ΠΗΓΗ tsaousa

0 σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου